ความนัยจัย....ที่ไม่เคยมีคัยรับฟัง
เฮอ เซ็งจัง ทามมายไม่มีคนเข้ามานัยบ็อคเราเลยอ่า ไม่มีคนเข้ามาอ่านเลย น้อยจัยแล้วน้า.... แล้วทามมายคนเราต้องรอแต่คนอื่น แล้วที่ทำมาทั้งหมดนี้ทำมาเพื่อให้ครัยอ่านกันไม่เคยนึกเลยว่าจะไม่มีคนเข้ามาอ่าน แล้วอีกอย่างทามมายเพื่อนต้องทามกับเราอย่างนี้ด้วย ไม่เข้าใจ แล้วมานเป็นเพาะอารายกัน เว็งสุดดดดดดดดเลย..!!! แล้ววันนี้ก้อเหมือนการทามไม่หาว่าเราเป็นตัวถ่วง เราผิดขนาดนั่นเลยหรอ แทบอยากจะร้องไห้ก่อนกับบ้านซะด้วยซ้ำ ทามโชคชะตาทำให้ผมต้องมาเรื่องแบบนี้ผมมานเลวมากใช้ไหม แล้วทำไมคนที่ผมแอบชอบเค้าไม่รักผม ผมไม่เคยที่จะพูดคำว่า รัก บอกไป มันคงเป็นได้แค่ความนัยจัยอย่างหนึ่งที่ไม่สามารถบอกกล่าวได้เต็มปากว่าชอบเค้ามากน้อยเพียงไร ก้อได้แต่ปลอบจัยตัวเองว่าเค้าต้องมีคนที่ดีกว่าเราแน่นอนก้อเลยยังไม่บอกคำว่า รัก ไม่อยากจะรั้งเค้าไว้ แต่ถ้าหัวจัยเทอเจ็บเมื่อไหร่ก้อขอให้รู้เอาไว้ว่าเทอยังมีฉันอยู่ข้างกายเทอเสมอไปตราบนานเท่านาน
2 Comments:
นัทแกนี่เอาเรื่องเครียดมารวมเครียดภายในวันเดียวเลยนะ
คิดมากวะ
เออๆๆ
คนที่แกแอบชอบนี่ชายหรือหญิงวะ
เอิ๊กๆๆๆ
แง่แง่ ยังมีคนเข้าจัยความรู้สึกของฉานด้วยหรอเนี่ยไม่น่าจะเชื่อเลยนะเนี่ย อิอิ
ขอบคุนละการนะที่เข้ามาดูบล็อกน้า อิอิ สิ่งที่อยากบอกก้อได้บอกไปหมดและคงไม่มีเรื่องกุ้มจายแล้วละ อิอิ และฉานก้อยังมีเพื่อนที่แสนดีอย่างพวกแกอยู่ งิ
Post a Comment
<< Home